بررسی عملکرد پل های بتن سبک اجراشده به روش طره یی متعادل تحت تأثیر رفتار وابسته به زمان انواع بتن سبک و انواع فولاد پیش تنیده

تغییرشکل‌های تابع زمان مصالح، در پل‌های اجراشده به روش طره‌یی متعادل، موجب آسیب‌دیدگی پل‌ها می‌شود. استفاده از بتن سبک، با کاهش قابل‌ملاحظه‌ی نیروهای ثقلی، امکان اجرای دهانه‌های بزرگ‌تر را فراهم می‌کند، اما به علت عدم شناخت رفتار تابع زمانی مصالح، کمتر استفاده می‌شود. در مطالعه‌ی حاضر، با استفاده از روش اجزاء محدود، پس از صحت‌سنجی مدل‌سازی با نتایج داده‌برداری یک پل طره‌یی، یک مدل پل بتن سبک طره‌یی متعادل با دهانه‌ی ۷۴ متری انتخاب شد و اثر خزش و جمع‌شدگی بتن سبک و وادادگی فولاد، در دوره‌ی زمانی ۳۰ سال، در عملکرد پل مطالعه شد. سه نوع بتن سبک ۶۰L‌C، ۴۰L‌C و ۲۵L‌C و دو نوع فولاد با وادادگی نرمال و کم، در مدل‌سازی‌ها در نظر گرفته شده است. مطالعات نشان می‌دهد که ۷۰−۸۰ درصد تغییرشکل‌های تابع زمان پل در ۳ سال اول بهره‌برداری رخ می‌دهند. سهم عوامل تابع زمان (خزش ـ جمع‌شدگی ـ وادادگی)، در افت وسط دهانه، در طول عمر پل به خصوص ۳ سال اول، در بتن‌های سبک با مقاومت‌های متفاوت یکسان است.